داستان هاي مديريتي (نوآوري يا مرگ؟)

دوربين‎ها و فيلم‎هاي عكاسي كداك و فوجي‎فيلم، يكي از نوستالژي‎هاي نوجواني بسياري از هم‎نسلان من است.
خريد فيلم‎هاي عكاسي 24 تايي يا 36 تايي اين دو كمپاني، كه معمولا با جعبه‎هاي آبي يا زرد رنگ، پشت ويترين عكاسي‎ها خودنمايي مي‎كرد، لذت خاص خود را داشت.
صد‎البته، هيجان‎انگيزترين قسمت اين تجربه، دريافت عكس‎هاي ظاهر شده و اشتياق فراوان براي ديدن نتيجه كار بود. يادش به‎خير‼️

كداك و فوجي‎فيلم سرنوشت متفاوتي پيدا كردند.

كداك در سال 2012 اعلام ورشكستگي كرد،

اما فوجي‎فيلم، ايام عزتش مستدام است و در سال 2015، حدود 80 هزار نفر پرسنل داشته است.

نكته جالب توجه اين است كه شركت كداك، تقريبا 40 سال پيش از فوجي‎فيلم تاسيس شد.
كداك، در اوايل قرن نوزدهم ميلادي، با ارائه دوربين‎هاي كوچك، انقلابي را در صنعت عكاسي به‎وجود آورد.
شعار آن‎ها اين بود: "تنها يك دكمه را فشار دهيد، ما بقيه كارها را انجام مي‎دهيم".

اما چه شد كه كداك سقوط كرد و فوجي‎فيلم باقي ماند؟؟

تفاوت اين دو شركت، در توان تطبيق‎شان با تحولات عصر ديجيتال بود.
فوجي‎فيلم زودتر و بهتر فهميد كه عصر دوربين‎هاي سنتي سر آمده و ساختار صنعت عكاسي در حال تجربه تغييري شگرف به سمت دوربين‎هاي ديجيتال است.
اما كداك به دليل دلبستگي بيش از حد به محصولات سنتي خود، نتوانست به‎موقع، با انجام نوآوري‎هاي لازم، با اين تحولات همراه شود و لذا از كورس رقابت جا ماند.


ون‎گوگ، جمله جالبي دارد كه مي‎گويد: "هيچ‎گاه بنده مدل‎هاي خود نباشيد".

به نظر مي‎رسد كداك در اجراي اين توصيه ون‎گوگ، موفق عمل نكرد

نتيجه ي راهبردي: در عصر ديجيتال، دو راه مشخص پيش‎روي كسب‎و‎كارهاي شما وجود دارد:
نوآوري يا مرگ.